zondag 18 september 2016

18-09-2016: Omgeving Egilsstadir

Blijkbaar begint de vermoeidheid zich te laten voelen want, ondanks we beiden goed slapen, is het 's morgens toch steeds moeilijker om op te staan.

Na het gebruikelijke douchen en ontbijten kijken we eens even hoe de omgeving hier uit ziet. En dat is niet verkeerd: Het zonnetje schijnt regelmatig tussen de onschuldige wolken en wanneer we op ons terras(je) staan kijk we uit over een ondiep dal met rivier en het Lagarfljöt, een stuwmeer van 30 km lang met een oppervlakte van 53 km². Daarachter rijst een bergplateau op.
Wanneer we 100 meter opzij wandelen komen we aan een kleine waterval en vliegen 4 ptarmigans (sneeuwhoenders) weg om een eind verder weer neer te strijken. Ik probeer ze te besluipen om een paar foto's te maken, maar telkens ik te dichtbij kom vliegen ze weer een stukje verder. In de zomer hebben deze vogels bruine veren, en in de winter trekken ze een witte jas aan. Blijkbaar zijn ze daar al mee begonnen want nu is het een mix van beide.

Wanneer we terug naar de chalet wandelen staat onze 'huisbaas' houtsnippers over het pad te strooien en we geraken met hem aan de praat. Wanneer hij ons vraagt of we de elf in de waterval hebben gezien moeten we wel een onnozel gezicht hebben opgezet, want hij kijkt ons even onnozel terug aan en begint dan te glimlachen. Tja, je moet hier in sprookjes geloven he... . Wanneer hij hoort dat we wel 4 sneeuwhoenders hebben gezien vertelt hij ons dat ze hier met kerstmis worden gegeten zoals de kalkoen in Amerika. Ze zijn echter zo zeldzaam geworden dat er nog maar 14 dagen per jaar op gejaagd mag worden. Zelf verbiedt hij de jacht op zijn eigendom. Tegenwoordig worden de 'kerstdiners' ingevoerd uit Groenland. Dit is ook de streek waar nog wilde rendieren voorkomen, maar ook hier wordt nu op gejaagd zodat de dieren erg schuw zijn en zich in de bergen ophouden. De kans dat we ze zien is zeer miniem, tenzij ze op een pickup liggen...

Even over 11:00 vertrekken we dan richting Hengifoss, één van de watervallen die een bezoek zeker waard moet zijn en die een 20-tal kilometer verder ligt. We rijden door het grootste bos van IJsland tot aan het einde van Lagarfljöt. In het meer zou trouwens een groot wormmonster, Lagarfljotsormur, wonen (die sprookjes he).

Iets verder ligt een kleine parking waar de wandeling naar de Hengifoss begint. De wandeling begint op 30 meter hoogte en eindigt na 2,5 km een kleine 300 meter hoger. Stevig bergop dus en enkel de laatste 300 meter zijn min of meer vlak. De zon schijnt nog steeds, maar aangezien het weer hier snel kan omslaan doen we toch onze fleece aan en nemen de regenjas mee (fleece zal snel weer worden uitgedaan).
Na iets meer dan een kilometer komen we eerst langs de Litlanesfoss, die zich tussen indrukwekkende basaltkolommen naar beneden stort. Het pad loopt trouwens voor het grootste deel vlak langs de kloof. De ondergrond bestaat trouwens eens niet uit lava maar 'gewone' grond. Als we niet beter wisten zouden we denken dat we over Oostenrijkse bodem lopen (zelfs de enkele kleine, blauwe kelkbloempjes zijn hetzelfde). De Hengifoss is, naargelang de bron, met haar 118 m de tweede of derde hoogste waterval van IJsland en dus andere koek. Wat een omgeving weer. Ik ga er niet teveel over proberen te vertellen, bekijk de foto's en filmpjes maar.
We hebben er trouwens een uur en 10 minuten over gedaan om boven te komen (foto-stops inbegrepen).

Na een half uur genieten - buiten ons waren er maar 3 anderen boven - keren we via dezelfde weg terug. Nu doen we er maar 35 minuten over en om 13:45 staan we weer aan de auto. We moeten nu weer terug richting Egilsstadir en besluiten dit langs de andere oever van het meer te doen. Deze weg is nu eens geasfalteerd, dan weer gravel en op 1 stuk zijn ze weer met een shovel bezig de boel te fatsoeneren. Blijkbaar is zondag hier een gewone werkdag.

Dat merken we ook in de stad zelf waar de warenhuizen gewoon open zijn tot 18 of 19 uur. Dus maar weer wat inkopen gedaan zodat we vanavond de BBQ nog eens kunnen aangooien.

Om 15:20 vertrekken we dan richting Seydisfjördur, een havenstadje aan de andere kant van de berg waar zich de serie 'Trapped' (te zien op Telenet Play) afspeelt. Maar eerst na enkele kilometers stoppen bij de Fardagafoss, de tweede waterval die we volgens onze gastheer moeten gezien hebben. Ook hier gaat het weer bergop, maar nu zouden we binnen een half uur boven moeten zijn. Het is ondertussen zwaar bewolkt en het beetje wind dat er staat maar het guur. Dus weer fleece en regenjas aan.

Stipt een half uur later zijn we inderdaad boven. De Fardagafoss is mooi, maar zeker niet van het kaliber van de andere twee die we vandaag gezien hebben. Wat wel speciaal is, is dat je via een zeer steil pad (gelukkig hebben ze daar trappen in gebouwd en hangt een ketting tegen de rotsen waar je je aan kunt vasthouden) afdalen naar de waterval en daar via enig tactisch klauterwerk in een grot achter de waterval geraken. Ik mag dat alleen doen en het moet gezegd worden, het heeft iets zo achter een denderende waterval staan. Na wat foto's en wat filmpjes geschoten te hebben keer ik - met de camera veilig onder de regenjas - naar mijn wachtende wederhelft terug en kunnen we aan de afdaling beginnen.

Het is nu 16:25 en hoog tijd om verder te rijden naar Seydisfjördur. De Fjardarheidi pas gaat steil omhoog tot op 620 meter en eens over de pas krijgen we totaal ander weer voorgeschoteld: We rijden voortdurend door de wolken en geregeld moeten de mistlichten en ruitenwissers worden opgezet. Het is hier nog 6° 'warm'. Eens in Seydisfjördur is dat toch weer 10°, maar door de vochtigheid voelt dit veel kouder. Dit is de enige plaats waar je met een veerboot uit Europa (Denemarken) kunt aankomen in IJsland. De stad bestaat uit een mix van zeer oude houten huizen en iets modernere bouwsels in alle kleuren van de regenboog en blijkbaar hebben veel kunstenaars hier hun thuis gevonden. In één straatje maken ze het het helemaal bont, letterlijk.

We stoppen bij een bistro waar we zodra we deur deur dichtdoen worden begroet door een meisje achter een soort balie. Of en wat we willen eten en drinken. Omdat de vele beweging en de buitenlucht toch hongerig maken wordt dat een grote pizza voor ons twee. Als we zo eens rondkijken blijken de meeste klanten de leeftijd van onze kroost te hebben. Het geheel doet wat alternatief aan, hetgeen nog versterkt wordt door het genre muziek dat er gedraaid wordt. We kunnen er ons alleen maar weer jong door voelen. Nadat we ons de pizza hebben laten smaken rijden we nog eens een rondje op zoek naar het politiegebouw uit 'Trapped', maar ik vrees dat dat hier niet te vinden is. Het enige dat we herkennen is de ferry-terminal (maar ja, als je er maar één hebt op het hele eiland kun je ook alleen maar daar opnames doen).

Om half zeven houden we het voor bekeken en rijden we weer terug naar ons knus chaletje waar we de restjes van gisteren plus het BBQ-vlees opeten. Gezien de buitentemperatuur (9°) doen we dat maar binnen.

Tijdens onze wandelingen hebben we het dus droog gehouden en de temperatuur heeft geschommeld tussen 6 en 13°. En weer 135 km gereden.

Noorderlichtverwachtingen zijn weer niet gunstig en morgen verkassen we naar Höfn.


PS: ongustige verwachtingen of niet, om 22:45 is het toch weer te zien. Weliswaar zwak maar een geoefend oog (en een camera) ziet veel ;)

PPS: Om één of andere redenen is het internet te onstabiel om de filmpkes op te laden. Zal dus voor morgen zijn.























































2 opmerkingen:

  1. Leuk om alles te lezen...toch weer wat herbeleven voor ons...en er komt nog een hele mooie waterval op jullie pad waar je ook volledig achterdoor kan lopen...dus zeker stoppen bij de Seljalandsfoss...

    BeantwoordenVerwijderen