vrijdag 16 september 2016

16-09-2016: Whalewatch Akureyri

Om maar met de deur in huis te vallen eerst een filmke:



Gisterenavond is het toch weer wat later geworden dan gedacht, maar vandaag kunnen we het op het gemak doen. Om een traditie hoog te houden gaan we een Whalewatch doen om 13:00 (maar daar waren jullie dus al achter gekomen).

Om 11:00 vertrekken we richting haventje om onze tickets te kopen. We hebben de keuze tussen een RIB, een soort speedboot,  of een klassieke boot. Omdat je op de eerste moeilijk een camera kunt meenemen besluiten we toch maar de tweede te nemen (die RIB is goed voor jonge mensen vindt Annette...).

We hebben nu nog anderhalf uur de tijd om een beetje van Akureyri te bekijken.  Als diepgelovige christenen (ahum) moeten we natuurlijk eerst een bezoekje aan de kerk met haar speciale glas-in-lood ramen brengen. Deze blijkt echter gesloten vanwege een begrafenis (vlag hangt zelfs halfstok). Honderd-en-zes treden naar boven gelopen voor niets.

Dan maar wat rondslenteren door de  straten om in de winkelstraat op het terrasje voor een felblauw café te landen. De sweater heb ik ondertussen al uitgegooid en een T-shirt blijkt in de zon meer dan genoeg te zijn. We mogen weer niet klagen. De koffie en koek smaken.

Om 12:45 kunnen we aan boord van het schip en om stipt 13:00 worden de trossen los geworpen. Ik schat dat we met een man of 30 zijn en we hebben dus meer dan plaats genoeg. Vooraan op het bovendek lijkt ons ideaal te zijn. 

Nog geen uur geleden in T-shirt,  nu weer de sweater én de ski-jas aan want op het water en met de vaarwind kun je dat best verdragen. En geloof het of niet, maar langs de kant zien we twee gekken het water induiken...

We varen door de langste fjord van IJsland  (60 km), de Eyjafjördur, en volgens Anna - onze gids aan boord - is de kans op het zien van humpbacks (bultruggen) best groot. Het weer speelt alvast mee: Slechts licht bewolkt en nagenoeg windstil zodat het water wel een spiegel lijkt. De RIB is gelijk met ons vertrokken, maar die zien we na 5 minuten al niet meer.

Het uitzicht op de boeg is geweldig en na een kleine drie kwartier gevaren te hebben zien we in de verte de RIB dobberen. Niet omdat hij in panne ligt maar omdat hij omringd wordt door minstens 5 bultruggen! Langzaam naderen wij ook en nu kan de show beginnen. Op regelmatige tijdstippen komen de imposante dieren lucht happen en ze zwemmen zelfs naar de boten toe. We komen hier veel dichter bij de dieren dan in Canada of Alaska. 

Omdat wij op het bovendek staan hebben we een goed overzicht en zien we de dieren meestal als eerste weer opduiken. Uiteindelijk blijkt het een groep van 6 te zijn en volgens Anna is het vrij zeldzaam dat bultruggen zo in groep blijven rondzwemmen. Iets verderop ontwaren we nog een paar soortgenoten en nog wat later duikt een negende exemplaar op in de verte. Wij blijven echter ronddobberen bij de groep van 6. Af en toe is het schrikken wanneer je ziet hoe ze op de kleine RIB af zwemmen en er dan vlak onderdoor duiken. Levert wel mooie foto's op. Maar ook voor onze grotere boot blijken ze geen schrik te hebben en een paar keer zwemmen ze op amper één meter van de romp. Dit is weer kicken!

En voor we het weten is al weer een uur verstreken (wat gaat het snel wanneer je je amuseert) en is het tijd om terug te varen. De hele excursie duurt maar 3 uur en hier in IJsland zijn ze erg stipt wat de tijd betreft. We leggen dan ook om precies 16:00 weer aan in het kleine haventje. Op de terugweg hebben we trouwens weer 'plat kènne kalle' met het enige andere koppel dat op het bovendek stond tijdens de terugreis. Afkomstig uit Venlo, wonend in Rotterdam en hier op bezoek bij vrienden die morgen in een andere boot stappen (en die waarschijnlijk ruwere wateren gaat tegenkomen): de huwelijksboot. Er gaat omzeggens geen vakantie voorbij of we ontmoeten (bijna-)gouwgenoten.

Bij het 'aanvaren' zagen we al dat het in de buurt van Akureyri flink regende. Toch besluiten we nog een poging te ondernemen om in de kerk te geraken. Beneden aan de trappen zien we dat het papier, dat de sluiting aankondigde, van de deur verwijderd is. Dus weer 106 stappen omhoog. "Oude mensen zijn toch stikkapot eer ze boven zijn" hijgt Annette aan trede 83. Ik vraag me stillekes af sinds wanneer (net geen) 56 jaar oud is.
En weer was het een maat voor niets want de deur is nog steeds gesloten. We glippen aan de achterkant van de kerk met een paar andere toeristen toch naar binnen maar komen zo in een zaaltje onder de kerk terecht waar blijkbaar de koffietafel wordt gehouden. We hebben ons maar wijselijk discreet teruggetrokken.

Dan maar de rest van de winkelstraat verkennen en winkeltje in, winkeltje uit gelopen. Na 2 winkels durven we niet goed meer want telkens wanneer Annette door het poortje wandelt klinkt een luid alarm en hebben we een winkelbediende bij ons staan. Gelukkig straalt de eerlijkheid van onze gezichten af en mogen we telkens vertrekken. Toch gek eigenlijk, want in de andere winkels zwijgen de poortjes.

We krijgen nog twee korte buitjes over ons heen, waarvan de tweede een prachtige dubbele regenboog oplevert.

Het is 17:15 wanneer de honger de kop op steekt en dankzij Tripadvisor vinden we weer een geweldig restaurant (in alle opzichten ;) ): Rub23. We moeten wel een kwartiertje wachten eer we aan tafel mogen, maar het is het wachten meer dan waard. Wat een geweldig lekkere gemengde visschotel hebben ze hier. Een intense prikkeling voor de smaakpapillen. Het restaurant wordt beschreven als Japans, met duidelijke IJslandse en Amerikaanse invloeden. In een mum van tijd zit de zaak trouwens vol en er blijken veel IJslanders te zitten.

Wanneer we om 19:15 weer buiten komen is het grotendeels onbewolkt. Enkel aan de overkant van de fjord hangen nog prachtig gekleurde wolken boven de bergen.

Het is evenwel nog maar de vraag of het wat wordt met het Noorderlicht want de Bz-waarden zijn niet erg gunstig (om het zacht uit te drukken), maar kan kan snel veranderen.

Geen idee hoe warm het vandaag is geweest, maar het was dus zachter dan de afgelopen dagen. Blijkbaar vinden de IJslanders het ook zomers want ook in de haven zijn er enkele aan het zwemmen.

Morgen staat weer een verhuis op het programma en werken we het tweede deel van Mývatn af.

En nu nog wat fotokes (ik probeer het te beperken) af en toe een geanimeerde foto en helemaal beneden nog filmke:














































1 opmerking: