24-09-2016: Hveragerdi - Keflavik

Sinds een uur of 2  vannacht regent het pijpenstelen en wanneer de wekker om 08:00 afloopt is dat nog steeds het geval. Dus wordt 08:00 bijgesteld naar 09:00 en draaien we ons nog een keertje om. 

Tijdens ons uitgebreide, zelfgemaakte ontbijt (alles moet op) besluiten we om de Kerid krater niet meer te bezoeken bij dit weer en dus doen we het op het gemak. 
BBQ en hotpot moeten nog schoongemaakt, afwas gedaan, koffers al min of meer inpakken voor de terugvlucht en zo is het 12:00 uur wanneer we de deur achter ons dichttrekken. Het is trouwens niet meer constant aan het regenen, maar er passeren voortdurend pittige buien.

Tien minuten later staan we in het kleine winkelcentrum van Hveragerdi naar de foto's van de aardbeving van 2008 te kijken. Bij de bouw van het winkelcentrum, waarbij een flatgebouw van 4 verdiepen was gepland, stootte men hier op een breuklijn tussen de Euraziatische en Noord-Amerikaanse plaat. Hierdoor moesten de bouwplannen worden herzien en werd de spleet met een glazen plaat afgedekt. Deze loopt nu dwars door het gebouw en men pretendeert hier nu dat het gebouw in twee continenten ligt. Zal toch wel zijn om het toerisme wat aan te zwengelen. Overigens is het indrukwekkend om te zien hoeveel schade hier dik 8 jaar geleden werd aangericht.

Tijdens de aardbeving zijn in de toch al geologisch actieve berg achter het dorp nieuwe fissuren ontstaan waar nu het hete water uit opborrelt. We rijden tot aan de parking waar een wandeling van 3,2 km vertrekt naar de 'hete' rivier. Het is inmiddels 13:00 en dus toch wat krap om aan die wandeling te beginnen; we worden namelijk tussen 16:00 en 17:00 in de Blue Lagoon verwacht.

Dus rijden we een eindje terug en stoppen kort bij de plek waar de stoom op verschillende plekken uit de berg komt. Een korte wandeling brengt ons langs diverse pijpleidingen bij enkele putten met kokend water/modder. Al bij al verschilt het niet veel met gisteren bij Geysir, alleen ontbreekt een echte geiser. 

Om 14:15 beginnen we dan aan onze laatste etappe van deze reis. We kunnen ofwel via de snellere ringweg naar Grindavik ofwel via de 38 langs de kust. We kiezen voor de laatste, en maar goed ook, want nu komen we om 15:00 voorbij Krýsuvik, het geothermaal gebied van Reykjavik, met Graenavatn, een groen meer in een explosiekrater. Mooi, maar ook niet meer dan dat.

Van een heel ander kaliber is Seltún. Hier wanen we ons echt terug in Yellowstone! Vele malen mooier dan Mývatn of Geysir. Overal borrelt en dampt het tussen de vele kleurschakeringen van het zwavelveld. Zelfs de geur ontbreekt niet. Er lopen zelfs enkele toeristen met dichtgeknepen neus maar dat is echt overdreven (of die hebben nog niet onder de douche gestaan in IJsland). We genieten hier een kleine 20 minuten alvorens verder te rijden.

Het is trouwens, sinds we langs de kust rijden, weer droog. Valt echt op de laatste dagen, dat het vlak langs de kust droger is dan pakweg een 10-tal km landinwaarts.

Om stipt 16:00 komen we aan bij de Blue Lagoon. We hadden drukker verwacht, maar dat valt hier reuze mee. En dit is dus een prachtige bijna-afsluiter van een even prachtige vakantie! Drie uur genieten we beiden van het heerlijk warme, witblauwe zoutwater inclusief maskers van silicamodder en algen.

Daarna nog vlug naar de luchthaven om wat taxfree inkopen om te zetten en dan naar onze slaapplaats in Keflavik.

Definitief afsluiten doen we bij Duus, een gezellig (hoofdzakelijk) visrestaurant aan het haventje van Keflavik. Heerlijk gegeten en verreweg ons goedkoopste restaurantbezoek van de afgelopen 2 weken. 
En als voorgerecht voor het eerst iets gegeten wat ik elders waarschijnlijk niet meer voorgeschoteld krijg: walvis (dwergvinvis). Van de ene kant misschien een schande, maar indien ik het niet eet, doet iemand anders het. Het is - gelukkig - niet zo dat het dier speciaal voor mij gedood werd he. En ik moet toegeven, het is superlekker.

En dat was het dan. Morgenvroeg om 04:15 loopt de wekker af en als alles goed verloopt stijgen we om 07:40 op richting Zaventem.
Tenzij er werkelijk iets spectaculairs voorvalt sluiten we hiermee de blog af. In de loop van de volgende weken zal ik de foto's nog bijwerken en filteren en wat filmpkes toevoegen.

Onze plannen voor volgende winter en zomer nemen al concrete vormen aan en waarschijnlijk zal daar weer een blog bijhoren. Dus misschien tot dan! 

Met de 147 km van vandaag hebben we in totaal 2878 km asfalt en gravel vewerkt, oftewel iets meer dan 2X de rondweg 1 om het eiland...

En als afsluiter:

23-09-2016: Golden Circle

Vandaag gaan we het eens wat relaxter doen en dus loopt de wekker ook iets later af.
Op het gemakje ontbijten en dan klaarmaken voor een stukje Golden Circle en hopen dat het ook eens ophoudt met regenen.

Om 10:35 zijn we er mee weg en het regent nog steeds lichtjes. We zullen eerst tot aan Geysir rijden - wat ongeveer het verste punt is - zodat we de dingen die dichterbij liggen en die we vandaag eventueel niet gezien krijgen, morgen nog kunnen doen. Na een kilometer of 20 stopt het met regen en komt de zon regelmatig piepen. In de verte zijn wel telkens buien te zien en dit levert een hoop regenbogen op. Op de 70 km tot Geysir krijgen we er een stuk of 15 voorgeschoteld, de ene wat feller dan de andere. Tweemaal zijn ze zo dichtbij dat het wel lijkt of we ze kunnen aanraken. Naar het schijnt kun je bij een volle regenboog aan de uiteinden een pot met goud vinden. We hebben twee keer gezocht, en nu geloof ik niet meer in sprookjes.

Omstreeks 12:00 komen we aan bij Geysir en hier loopt weer meer volk rond dan we de afgelopen weken gewoon zijn geweest. De zon is nog steeds regelmatig van de partij en wanneer we tussen de dampende bronnen lopen wanen we ons terug in Yellowstone, maar dan wel in het klein. Er is hier nog één geiser actief, de Strokkur, en deze spuit ongeveer om de 7 minuten. Door mee te luisteren naar 1 van de gidsen, leren we dat we aan de bewegingen van het water kunnen zien wanneer een 'ontploffing' van hete lucht zit aan te komen. Soms zie je echt een luchtbel opzwellen, waarna dan het water en stoom omhoog worden geblazen. Genoeg foto's gemaakt en gefilmd om het duidelijk te maken. Daarna lopen we nog wat tussen de stoom en heet-water poelen door en voor we het weten zijn we al weer een uur verder.

Tijd om onszelf op een lekker crêmeke te trakteren. We hadden ons gisteren tijdens de inkopen enkele lekkere broodjes gekocht, maar die liggen dus nog in de frigo in plaats van in de auto.

En dan gaat het nog 10 kilometer verder naar de Gulfoss, één van IJslands mooiste watervallen. De IJslanders vinden zelfs dat ze niet moet onderdoen voor de Niagara watervallen. En mooi is ze! Maar wat een volk hier; het is hier rijtje lopen om tot aan de watervallen te geraken. Eigenlijk zijn het twee watervallen boven elkaar. De bovenste is 11 meter hoog en de onderste, die er haaks onder ligt, 20 meter. Zoals gezegd, prachtig. Ook de omgeving is heerlijk met in de verte besneeuwde bergen/vulkanen. Hoeft dus niet te verwonderen dat we hier ook weer een uur rondlopen.

Om 15:45 beginnen we aan de terugweg en draaien na een tijdje af richting Thingvallavatn, IJslands grootse meer. De herfst heeft hier de lage begroeiing weer prachtig gekleurd en ik moet mij dwingen om niet te dikwijls te stoppen om foto's te maken en vooral te genieten van de kleurenpracht.
Uiteindelijk komen we rond 16:20 bij de Öxaráfoss, een 20 meter hoge waterval. We zitten hier in het gebied waar de Euraziatische plaat en de Noord-Amerikaanse plaat langzaam (2 - 2,5 cm/jaar) uit elkaar drijven. Overal zie je spleten in de aardkorst en in één ervan kun je snorkelen en duiken. We kijken hoe een groep moedigen vertrekt om te snorkelen in het ijskoude water en even later duikt een ander groepje met luchtflessen onder. Eén van hen is toch wat overmoedig geweest want ze komt onder shock snel weer terug aan de kant. Hierna lopen we naar boven naar het uitzichtpunt. Een stuk van de weg is hier in 2011 weggezakt in een kloof en nu is de aarde vervangen door een brug.

Er is hier nog één en ander te zien en er zijn verschillende korte wandelingen, maar het wordt onderhand tijd om terug naar 'huis' te gaan. Het is inmiddels 17:40 en we moeten nog ongeveer een uur rijden. Bovendien moeten nog inkopen voor vanavond worden gedaan want het is weer BBQ-time.
Én we willen nog in de hotpot die hier op ons terras staat.

Het blijft zowaar droog en wat we nog wilden doen hébben we gedaan ;)

Vandaag waren de weergoden ons dan toch weer erg gunstig gezind. Vrij veel zon gehad en temperaturen tot 12°. Wel weer regelmatig een gure wind. Trouwens frappant hoe wispelturig die wind is.
Op de kop 200 km gereden.

Morgen onze laatste dag in dit prachtige land. Misschien nog naar de Kerid, een 55 meter diepe krater die het bezoeken waard zou zijn en een bezoekje aan Hveragerdi zelf. Daarna gaat het richting Keflavik waar we tussen 16 en 17 uur in de Blue Lagoon worden verwacht.

En nu de foto's