Omdat we naar niks of niemand moeten zien vandaag, is het bijna 08:15 eer we aan een licht gewijzigd ochtendritueel beginnen. Annette begint aan het ontbijt en ik draai me nog één keer om :)
Omdat dit de enige plaats is waar we een wasmachine hebben, wordt deze na het ontbijt gevuld. Dan alle jassen en vesten bijeen graaien en we zijn klaar voor een volgende verkenningsdag in IJsland.
Benedikt, onze huisbaas, heeft ons aangeraden om toch ook een dag uit te trekken voor de omgeving rond Mývatn (vrij vertaald: muggenmeer). Zaterdag komen we daar wel langs wanneer we naar onze volgende stopplaats rijden, maar er is zoveel te zien dat we dan zeker tijd te kort hebben. En omdat we goede raad zelden in de wind slaan....
Om 10:45 stoppen we eerst aan het tankstation tegenover ons logement om de Mazda nog eens te laten drinken (trouwens, niet alleen wijn en bier zijn hier duur, ook de diesel kost een stukske meer dan bij ons: 1,43) en dan zijn we definitief op weg.
Na 50 km komen we bij Godafoss; waterval (foss) van de goden (goda). Hier hangt weer een saga aan vast, maar die ga ik jullie besparen (kort samengevat, heidense afgodsbeelden naar beneden gegooid). Je kunt de watervallen langs beide zijden van de rivier bewonderen zodat je steeds een ander zicht erop hebt. Ik ga geen moeite doen om ze te beschrijven (lukt toch niet), dus bekijk de foto's maar. In het echt zijn ze echter nog veel indrukwekkender. Het is hier bijna 15° onder een flets zonnetje en vooraleer we het goed en wel beseffen is meer dan een uur voorbij.
Het is dan ook al 12:45 wanneer we verder rijden. Af en toe wordt effe gestopt om een paar foto's te maken van het mooie landschap en om 13:40 komen we aan bij de eerste stopplaats aan het Mývatn: Skútustadagígar. Hier zijn een paar rondwandelingen langs en over pseudokraters. Deze worden gevormd door stoomexplosies in de lavastroom wanneer deze in aanraking komt met moerasvelden of water. We doen hier de kortste wandeling, die enkel de eerste kraters aandoet. Grappig is het waarschuwingsbordje aan de toegangspoort; 'Do not follow the sheep'. Eigenlijk willen ze zeggen dat je de schapen niet mag benaderen omdat deze dat als een 'aanval' zien. Er lopen en liggen trouwens weer heel wat schaapjes. Men hoeft de wol die gebruikt wordt voor de truien trouwens niet te verven - je hebt hier witte, bruine, grijze en zwarte schapen. Toevallig de kleuren die in de truien gebruikt worden. Er loopt zelfs een 'koeschaap' tussen: zwart/wit gevlekt zoals de koeien bij ons ;)
Wat hier ook in kuddes rondloopt zijn onze vrienden uit het Verre Oosten. In Snaefellsnes hebben we deze veel minder gezien, omdat de meeste reisbureaus Snaefellsnes - onterecht! - links laten liggen.
Volgende stopplaats (14:20) is een kleine parking met aan de ene kant het water en aan de overkant van de weg een nog kleinere parking waar een bordje een wandeling aanduidt. Bij nader inzien 2 wandelingen: 1 van 3,5 km naar Dimmuborgir waar we straks sowieso met de auto langskomen, en 1 rondwandeling van 1 km rond Birtingatjörn. Dit is een uit de kluiten gewassen natuurlijke vijver aan de rand van een lavaveld.
We kiezen dus voor de 2de. Nooit zo lang over een wandeling van 1 km gedaan. Ofwel hanteren ze hier Canadese kilometers, die waren ook langer dan die bij ons. Drie kwartier hebben we over de wandeling gedaan, maar ze was de moeite: over het lavaveld via een smal pad. De lava is begroeid met prachtige mossen en lage bessenstruiken. En blijkbaar lopen we weer over grotten. Regelmatig zijn kleine openingen in de bodem te zien. Zelfs met GSM-licht niks te zien en dus eens de camera erin gestoken en met de flits een foto gemaakt waarop een heel smal gangetje te zien is. Af en toe is er een kloof in de lava en deze is dan begroeid met loofplanten (die hier waarschijnlijk vanwege het vocht goed gedijen, er was zelf varen bij). Zoals gezegd een prachtig wandeling die blijkbaar door weinigen wordt gedaan, want de meesten stoppen op de grote parking en zien de kleine aan de overkant zelfs niet.
Een paar honderd meter verder dan beide parkings is een derde met als wegwijzer 'Höfdi'. Dit is een klein schiereilandje met uitbundige flora. En inderdaad, we zien hier een a-typische omgeving voor IJsland: lage struiken, berkenbomen, dennenbomen, kortom een natuurlijk bos met weelderige bodembegroeiing. Het eerste stukje gaat bergop zodat je een uitzicht over het meer met zijn lava-eilanden krijgt. Bekijk de foto's maar en je begrijpt wat ik bedoel (er zit één tussen die zo op de Mechelse Heide genomen kon zijn met zicht op de grindkuil en terril op de achtergrond).
We stoppen nog even bij Dimmuborgir (waar we ook te voet naar toe hadden gekund), maar daar zijn enkel wandelingen te doen tussen de lavavelden en dat hebben we dus al gedaan. In de verte zien we een pikzwarte berg liggen die zo voor een kale kolenterril zou kunnen doorgaan.
Bij nader inzien blijkt dit de ringvormige explosiekrater Hverfjall te zijn. In geologische termen is deze nog vrij jong: 2500 jaar geleden ontstaan in enkele dagen tijd. Hij heeft een diameter van 1 km, is binnenin 140 meter diep en kan beklommen worden. Lijkt vrij steil te zijn, maar we hebben al erger gedaan, dus beginnen we er aan om 16:00. Je loopt langs de flank schuin omhoog naar het laagste punt van de kratermond en het is inderdaad steil. In tegenstelling tot die krater in Snaefellsnes zijn hier geen trappen gemaakt maar loop je over de assen. Boven waait een stormachtige 8 Bf en ik ben blij dat ik voor de eerste keer deze vakantie mijn muts heb opgezet. Beneden in de krater is de kegel van de laatste uitbarsting nog zien. Na de eerste foto's lopen we over de kratermond tot op het hoogste punt waar we een fenomenaal uitzicht over de omgeving hebben. Als je niet beter weet zou je denken dat je inderdaad in een kolengebied staat. De hele omgeving doet denken aan een open bruinkoolmijn. Onder ons zien we ook de veel oudere (9000 jaar) en kleinere Lúdent liggen. Wanneer we terug beneden komen zijn we al weer een uurtje ouder.
In Reykjahlíd, een klein dorpje (maar ja, dat zijn ze hier bijna allemaal, klein) duiken we nog vlug de supermarkt in. Vlak na ons wordt daar een bus 'spleetoogjes' gelost en hebben ze opeens handen te kort aan de kassa's. Net als in Reykjavik zien we er weer verschillende met mondmaskers rondlopen, beseffen die niet dat ze moeilijk zuiverder lucht dan in IJsland gaan vinden? Het is niet omdat hier een lichte zwavelgeur hangt (veel warmwaterbronnen in de buurt) dat ze ieder moment dood neer kunnen vallen.
Na onze inkopen rijden we naar Grjótagjá, 2 grotten met warm water in. Je ziet hier hoe de aardkorst werkelijk opengereten werd; indrukwekkend. Vroeger waren dit geliefde baden, maar eind jaren 70 werd het water plots te heet (60°). Eén grot werd gebruikt door de vrouwen, de andere door de mannen. Hoewel het water in de loop de jaren terug wat is 'afgekoeld' staat er een waarschuwing dat het streng verboden is om in het water te gaan en dat je er enkel nog in de grotten mag kijken en fotograferen. Wanneer we in de eerste (kleine) grot komen staan er natuurlijk weer twee spleetogen met hun blote voeten in het water. Ze leren het nooit...
Hierna stoppen we nog even bij het nieuwe warmwaterbad waar je voor de 'schappelijke' prijs van € 27 het water in kunt. Die prijs geldt overigens pas vanaf morgen, vandaag is het nog de zomerprijs van € 31. Het geheel is wel mooi aangelegd met een natuurlijke uitstraling. Naast het bad staat de bron met daarrond een hekwerk en de waarschuwing dat het water... 100° heet is. Je ziet het trouwens ook koken.
En hier eindigt ons eerste deel Mývatn. De rest werken we zaterdag verder af wanneer we naar Egilsstadir verhuizen.
Via de andere zijde van het meer rijden we nu terug naar Akureyri waar we rond 19:45 de BBQ aangooien voor wat lamskoteletjes en braadworstjes. Een mooie afsluiter van een boeiende, relaxte dag waar we beiden van genoten hebben.
Het Noorderlicht zal weer voor een andere keer zijn; veel bewolking en bar slechte Bz-waarden.
Het is vandaag tot een uur of twee vrij zonnig geweest (wat sluierwolken), daarna zwaar bewolkt maar wel weer droog gehouden. Met 15° als maxima in de buurt van een hittegolf gekomen ;). Bij bewolking echter weer enkele graden lager.
Toch weer 235 km gereden.
En nu ga ik een Viking soldaat maken. Schol!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten